“Bucaramanga? Alle wegen richting Bucaramanga zijn afgezet. Je komt waarschijnlijk Tunja niet uit vandaag. Er is een wielerwedstrijd”

De hele stad is afgezet met gele linten. Ik zwerf wat met de motor rond, op zoek naar een doorgang. Al snel stuit ik weer op politie. Aangezien mijn ervaring met de politie alleen maar positief is, besluit ik het gesprek maar aan te gaan.

“Ik wil graag naar Bucaramanga. Welke route moet ik nemen?”

“Alle wegen zijn hier afgesloten. Een stuk verderop kan je er wel door.”

De andere agent begint zich er ook mee te bemoeien.

“Als je hier tegen het verkeer inrijdt, kan je vervolgens een stuk verderop doorsteken naar de andere weghelft. Als je dan rustig doorrijdt, dan kan je daar het lint passeren en je weg vervolgen.” 

Gehoorzaam voldoe ik aan de instructies. Ik rijd over de stoep, langs de afzetting, tegen het verkeer in, naar de volgende afzetting, die ik vervolgens ook passeer. De wegen leiden me weer de bergen in.

Mijn voorliggers gaan op de rem en ik matig mijn snelheid tot 50 km/u. Een motoragent rijdt voorop met de zwaailichten aan. Daarachter rijdt een eenzame fietser gevolgd door een auto met de knipperlichten aan.

‘Movistar’

Het feit dat we op een vlak stuk weg rijden, doet me vermoeden dat dit niet een gewone hobbyrenner is. Ook de toeterende tegenliggers lijken dit te bevestigen. Ondanks het inhaalverbod, stuurt de auto voor mij naar links en haalt de colonne in. Ik besluit hetzelfde te doen, maar een tegenligger dwingt me om meteen na het inhalen van de volgauto weer in te voegen. Ik rijd bijna naast de wielrenner, kijk naar rechts en lijk een herkenning te hebben?

‘Is dat niet Quintana?’

Ondanks alle tegenliggers, zwaait de agent naar mij dat ik hem kan passeren.

De geasfalteerde wegen zijn bij vlagen zeer slecht, met zware schade en spoorvorming. Zware vrachtwagens kruipen over de wegen. De temperatuur loopt intussen aardig op, dus een beetje verkoeling door de rijwind is geen overbodige luxe.

Wat volgt is een ware hooliganrit naar Bucaramanga. Relaxed rijden zit er niet in. Vrachtwagens rijden te langzaam, dus deze moet je inhalen. De bochten volgen elkaar snel op, waardoor je niet altijd goed kunt inschatten of je wel of niet kan inhalen. Vrachtwagens geven door middel van de richtingaanwijzer aan of de weg vrij is. Dit leidt er in veel situaties ook toe, dat een inhaalactie wordt ingezet, maar dat deze toch halverwege wordt afgebroken door aanstormend verkeer. Indien de bochten elkaar snel opvolgen, ontstaat er een lange optocht van voertuigen. Motoren vliegen aan alle kanten voorbij de auto´s. Het is een totale onvoorspelbare chaos. Even terugschakelen en een flinke dot gas en ik vlieg de hele rij voorbij. Ook het slechte wegdek leidt tot onvoorspelbaar en onrustig weggedrag. Auto´s gaan ineens vol in de rem of gooien ineens het stuur om naar links of rechts.

Na honderden kilometers met de Tenere gespeeld te hebben, beland ik in de drukte van Bucaramanga. De chaos groeit exponentieel met het aantal rijstroken. We gaan over op drie rijbanen. De combinatie van motoren en taxi´s leidt tot een ware wedloop richting het centrum van de stad. Naast me rijdt een motor, die even zijn duim opsteekt. Links wordt getoeterd. Bestuurders zonder helm vliegen met hun motor langs me heen. Ik moet navigeren naar mijn appartement. Ik kijk snel op mijn navigatie; over 2,3 kilometer naar rechts. Getoeter, een auto remt, motoren vliegen tussen auto´s door. 1,8 kilometer! Weer getoeter, er gaat weer een duim omhoog. Ik ga naar rechts de vluchtstrook op om een rij auto´s voorbij te gaan, stuur de weg weer op en zie aan de linkerkant een opening om voor mezelf ruimte te creëren. Ik ontwijk de auto voor me, stuur scherp naar links en geef vol gas om vervolgens in het gat te duiken tussen de auto voor en naast me. Het voordeel van een wat zwaardere motor is dat ik door het vermogen al snel ruimte achter me heb gecreëerd om even wat meer aandacht te besteden aan de afslag die ik over 400 meter meter moet nemen. Met meer dan 100 kilometer per uur vlieg ik door de stad. Flitsers heb ik hier nog niet gezien en de politie is totaal niet geïnteresseerd in verkeersgedragingen. De Tenere wordt flink op de proef gesteld, maar doorstaat naast de technische offroadavonturen ook het hooliganrijgedrag met gemak. Ik ben bij mijn locatie, mijn thuisbasis voor 3 dagen.